Spis treści
Szukasz wysokich i bardzo dekoracyjnych, a jednocześnie łatwych w uprawie bylin ogrodowych? Posadź słoneczniczki zwyczajne o przepięknych złociście żółtych kwiatach, które będą zdobić ogród przez całe lato. W naturze ten wieloletni gatunek występuje na południowych obszarach Ameryki Północnej oraz w Ameryce Środkowej na przydrożach, preriach oraz terenach skalistych. Jednak jako roślina ozdobna świetnie sprawdza się w naszym polskim klimacie.
Słoneczniczki są bardzo łatwe w uprawie i w pełni mrozoodporne. Rośliny rosną bardzo wysokie, dlatego najlepiej sadzić je w tylnej części letnich rabat, przy płotach, ogrodzeniach czy ścianach budynków. Słoneczniczki pięknie wyglądają w zestawieniu z innymi kwiatami letnimi – zarówno tymi wieloletnimi, jak i jednorocznymi. Możemy je posadzić w sąsiedztwie rudbekii, jeżówek, kosmosów żółtych czy kosmosów podwójnie pierzastych. Będą pasować do ogrodów wiejskich, sielskich, rustykalnych, a także tych urządzonych w stylu prowansalskim czy toskańskim. Poznaj tajniki uprawy słoneczniczka zwyczajnego.
Słoneczniczek zwyczajny – charakterystyka rośliny
Słoneczniczek zwyczajny Heliopsis helianthoides, znany także pod ludową nazwą skwarota to roślina z rodziny astrowatych Asteraceae. Dorasta w zależności od odmiany do wysokości 75-150 cm. Pędy słoneczniczka są sztywne, wyprostowane i wzniesione. Mają one ciekawy czerwonawy, brązowawy lub słomiany kolor. Liście tego gatunku rosną na długość do 19 cm i szerokość do 6 cm, mają jajowaty lub lancetowaty kształt i karbowany albo piłkowany brzeg. Są sztywne i szorstkie o kolorze zielony. Kwiaty występują w koszyczkach o średnicy do 8 cm i w zależności od odmiany są w różnych odcieniach koloru żółtego. Słoneczniczek zwyczajny jest uważany za najdłużej kwitnącą bylinę letnią. Kwiaty pojawiają się na roślinach w czerwcu i kwitną do października. Niekiedy jeszcze dłużej, jeśli jesień jest dosyć ciepła. Są to dodatkowo rośliny lubiane przez owady pożyteczne.
Najpiękniejsze odmiany słoneczniczka
Do najpiękniejszych odmian słoneczniczka zaliczamy:
- Asahi o niewielkich, lecz bardzo licznych intensywnie żółtych kwiatach,
- Karat, którego kwiaty są żółte; cechą charakterystyczną tej odmiany jest nieregularna długość kwiatów języczkowych,
- Light of London o pięknych jasnożółtych kwiatach z bardzo dużą ilością kwiatów języczkowych,
- Lorraine Sunshine o bardzo dekoracyjnych liściach, których powierzchnia pomiędzy nerwami jest mlecznobiała,
- Patula o pięknych gęstych żółtych kwiatach.
Uprawa Słoneczniczka zwyczajnego – na co zwrócić uwagę?
Słoneczniczek jest gatunkiem niezwykle łatwym w uprawie, stąd jego ogromna popularność. Rośliny są wytrzymałe i niewybredne. Sprawdź, jakie warunki należy im zapewnić dla optymalnego wzrostu i kwitnienia.
Stanowisko
Słoneczniczki preferują stanowiska słoneczne, jednak bardzo dobrze rosną także w miejscach lekko zacienionych. Są to rośliny wysokie o cienkich łodygach, dlatego warto wybrać dla nich miejsce osłonięte od silnych wiatrów. Słoneczniczek to gatunek całkowicie mrozoodporny.
Podłoże
Słoneczniczki potrzebują przepuszczalnych lekkich gleb. Choć najlepiej rosną w glebach bardzo żyznych, to poradzą sobie również w tych znacznie słabszych. Jeśli ziemia w naszym ogrodzie jest kiepskiej jakości, wówczas przed posadzeniem słoneczniczków warto wzbogacić ją obornikiem lub kompostem, co zapewni roślinom dobry start.
Podlewanie i nawożenie
Rośliny wymagają podlewania w upalne letnie dni oraz podczas dłuższych okresów suszy. Raz lub dwa razy w roku warto dołożyć im nawozu naturalnego, na przykład w postaci kompostu. Można też raz miesiącu podlać rośliny biohumusem, co z pewnością sprawi, że będą obficiej kwitły.
Rozsadzanie
Słoneczniczki możemy wysiać wprost do gruntu wiosną (kwiecień-maj) z nasion lub kupić w sklepie ogrodniczym już gotowe sadzonki bylin. Starsze egzemplarze możemy rozmnażać przez podział wczesną wiosną. Jest to doskonały sposób na odmłodzenie roślin i ich pobudzenie do kwitnienia. Aby maksymalnie wydłużyć okres kwitnienia słoneczniczków, warto na bieżąco usuwać z nich przekwitnięte kwiaty, co będzie stymulować rośliny do wytwarzania nowych pąków. Jesienią należy ściąć całą roślinę tuż przy ziemi. Na wiosnę następnego roku wypuści ona nowe pędy i liście.
Dodaj komentarz