zator-owodniowy

Zatorowość owodniowa jest nieprzewidywalnym powikłaniem porodu. Ten wypadek jest rzadki, ale poważny. Krwotok przy porodzie, zatrzymane łożysko, cierpienie dziecka — niektóre kobiety w ciąży mogą mieć do czynienia z kilkoma komplikacjami podczas porodu. Wśród nich wymienia się właśnie zatorowość owodniową. Wypadek ten został po raz pierwszy opisany w latach dwudziestych XX wieku. To wciąż słabo rozpoznane powikłanie jest czwartą główną przyczyną śmiertelności matek w okresie okołoporodowym. Jak to się dzieje? Jak można ją rozpoznać i leczyć?

Zatorowość owodniowa – co to jest?

Zator owodniowy to rzadki i nieprzewidywalny wypadek, który polega na przedostaniu się podczas porodu płynu owodniowego do krwiobiegu przyszłej matki. Przedostanie się płynu owodniowego może nastąpić przez żyły łożyskowe lub podczas pęknięć w dolnej części macicy lub szyjki macicy.

Płyn owodniowy zawiera komórki nabłonka płaskiego, włosy, elementy tłuszczowe, śluz, żółć i czasami smółkę. Kiedy płyn owodniowy przechodzi do krążenia matki, wszystkie te komórki płodowe migrują do płuc ciężarnej kobiety i zatykają tętnice płucne przyszłej matki. Może to prowadzić do ostrej niewydolności oddechowej, zatrzymania akcji serca i rozsianego wykrzepiania wewnątrznaczyniowego.

Zatorowość płodowa– co ją wywołuje?

Z ryzykiem wystąpienia zatoru owodniowego wiąże się kilka czynników.

1. Wiek matki powyżej 35 lat.
2. Cięcie cesarskie.
3. Ekstrakcja instrumentalna (kleszcze, ssawki, szpatułki).
4. Pęknięcie macicy.
5. Zmiany w układzie rozrodczym.
6. Anomalie wstawki łożyskowej.
7. Ciąże mnogie.
8. Indukcja porodu.
9. Ostre zaburzenia płodu.
10. Krwiak śródmaciczny.

Jakie są objawy zatoru owodniowego?

To powikłanie porodu zwykle występuje podczas porodu i krótko po nim. Może powodować:

a. zatrzymanie akcji serca;
b. omdlenia;
c. dyspnoea, tj. trudności w oddychaniu;
d. tachykardię;
e. tachypnoea (przyspieszenie oddechu);
f. hipotensję;
g. drgawki;
h. krwotok u matki;
i. objawy zwiastunowe (pobudzenie, letarg, niezwykły niepokój).

Jak rozpoznaje się zatorowość owodniową?

Rozpoznanie zatoru owodniowego stawia się na podstawie badania klinicznego. Powikłanie to podejrzewa się, gdy wystąpią trzy objawy: hipotensja, zaburzenia krzepnięcia i hipoksja, czyli niedostateczna ilość tlenu dostarczana do narządów.

Dodatkowym sposobem na wykrycie zatoru owodniowego jest wykluczenie innych przyczyn. Zespół medyczny zazwyczaj stara się ustalić, czy zatrzymanie akcji serca jest spowodowane np. wrodzoną chorobą serca, czy też ostra niewydolność oddechowa jest spowodowana zatorowością płucną. Badanie może również ujawnić komórki płodu w krążeniu płucnym matki.

Zatorowość owodniowa – jakie są metody leczenia?

Postępowanie w przypadku zatoru owodniowego jest głównie objawowe. Leczenie koncentruje się na opanowaniu niewydolności narządowej odpowiedzialnej za śmiertelność. Transfuzja czerwonych krwinek i osocza jest niezbędna do wyrównania utraty krwi. W przypadku niewydolności oddechowej konieczna jest również resuscytacja krążeniowo-oddechowa. Jeśli kobieta w ciąży jeszcze nie urodziła, zespół medyczny musi pilnie uciec się do cesarskiego cięcia.

Related Posts

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Required fields are marked *