Spis treści
W dużej mierze to sami gracze odpowiadają za przebieg zabawy w escape roomie. Oczywiście, jeśli pokój został źle skonstruowany i stworzono go byle jak, byleby tylko na nim zarabiać, ograniczając się do umieszczenia w nim paru najprostszych zagadek, raczej nikt nie wyjdzie z niego zadowolony. Jest to raczej jednak wyjątek, który potwierdza regułę, że escape roomy są ciekawymi źródłami rozrywki. Z takich miejsc trzeba jednak nauczyć się korzystać. Istnieje kilka niepisanych, a bardziej umownych zasad, które pozwalają czerpać pełną radość i zabawę z każdej wizyty w pokoju zagadek.
Zasada nr 1 – gra fair play
Czy można odczuć jakąkolwiek satysfakcję z wydostania się z zamkniętego pokoju, jeżeli przez cały czas trwania gry pozwalało się sobie na mniejsze lub większe oszustwa? Mechaniczne wyłamywanie różnych zamków, do których według twórców trzeba odnaleźć szyfr, zabiera całą zabawę z całego doświadczenia. Tylko gra fair play sprawi, że wizyta w escape roomie będzie udana. Spryt jest jak najbardziej wskazany, ale nie należy go mylić ze zwykłym oszukiwaniem. O łamaniu zasad gry użytkownicy są informowani na bieżąco. Po otrzymaniu ostrzeżenia lepiej więc nie próbować po raz kolejny naginać regulaminu, gdyż często grozi to po prostu wyproszeniem z pokoju i całkowitym przerwaniem zabawy, bez możliwości jej ukończenia.
Zasada nr 2 – słuchanie poleceń i wskazówek obsługi
Płynnie przeszliśmy teraz do drugiego ważnego elementu gry, jakim jest słuchanie poleceń obsługi. Każdy pokój zagadek ma swojego mistrza gry. To właśnie ten mistrz staje się opiekunem nowej ekipy graczy, z którym (zazwyczaj, bo nie zawsze) przez cały czas trwania zabawy ma się stały kontakt. Gdyby doszło do sytuacji, w której gracze od dłuższego czasu robiliby coś, co nie miałoby żadnego sensu, mistrz gry od razu dałby im jasny sygnał do tego, by zmienili oni swój plan działania. Wystarczy po prostu słuchać wskazówek obsługi. A nie ma niczego złego w korzystaniu z pewnych drobnych podpowiedzi, zwłaszcza jeśli bez nich wydostanie się z pokoju zagadek okazuje się totalnie niemożliwe (bo np. grupa ma zły dzień albo po prostu escape room okazuje się niedopasowany do ich doświadczenia i umiejętności).
Zasada nr 3 – najlepsza gra to gra na trzeźwo
Zapewne nie każdy zgodzi się od razu z tym stwierdzeniem, ale powinni zrobić to ci, którzy mieli okazję odwiedzić jakiś escape room i na trzeźwo, i pod wpływem substancji odurzających. Nawet jedno małe piwo potrafi pogorszyć koncentrację i osłabić zdolności poznawcze, a co dopiero mówić o większej mieszance zróżnicowanych trunków. Jeżeli zabawa w escape roomie ma być częścią wieczoru panieńskiego lub wieczoru kawalerskiego, najlepiej skorzystać z niej na samym początku wypadu, a dopiero potem ruszać na podbój miejskich pubów. Odwrotna kolejność nie ma żadnego sensu. Osoby pod wpływem alkoholu mają zwykle problemy z rozwiązywaniem nawet tych najprostszych zagadek, a często jest też tak, że w ogóle nie zostają wpuszczone do escape roomu.
Zasada nr 4 – dobra zabawa bez stresu
Alkohol mógłby pomóc się nieco wyluzować, ale i bez niego każdy jest przecież w stanie podejść do gry na spokojnie, bez przesadnego napięcia i bez takiego sztywnego skupiania się na osiągnięciu celu gry. Celem samym w sobie powinno być zaznanie rozrywki i spędzenie czasu ze znajomymi, a wydostanie się z pokoju może być jedynie taką wisienką na torcie, bez której też oczywiście można się obejść. Nie zawsze się uda. Nie powinno się porównywać z innymi ekipami i graczami. Pokój zagadek, który tworzy np. ranking czasów przejść, raczej nie postępuje we właściwy sposób. Wszyscy mamy już dość rywalizacji w szkołach i pracy, by fundować ją sobie jeszcze w wolnym czasie i to do tego na własne życzenie. Porażki są przecież czymś zupełnie normalnym, a nieraz to właśnie z nich można najwięcej się nauczyć.
Każdy, kto będzie przestrzegać powyższych zasad, na pewno zazna niezwykłej rozrywki w escape roomie. To świetna zabawa i dla dużych, i dla małych. Wszyscy powinni być nią zachwyceni!
Dodaj komentarz